وگانیسم تحت عنوان نوعی مدل معاش و گیاهخوری تحت عنوان روشی برای خورد و طعام، توانسته اند منزلت خویش را در جهان به دست آورند. همان گونه که میدانید این دو طرز با هم تفاوت هایی داراهستند و نباید نادرست گرفته شوند. یک کدام از تفاوت های بارز وگان و گیاهخواری، قابلیت و امکان استعمال از عسل طبیعی در رژیم غذایی این اشخاص میباشد. گیاهخواران میتوانند از عسل طبیعی به کارگیری نمایند؛ ولی وگان ها به کار گیری از عسل طبیعی را نیز غیرمجاز میدانند.
البته شاید برای شما پرسش باشد که کدام یک کدام از این شیوه ها تندرست خیس می باشند؟ یا این که در حالتیکه قصد داریم یک کدام از این شیوه ها را برای رژیم لاغری استعمال کنیم، کدام فارغ از خطر و کدام موثرتر می باشند و زودتر و بهتر مارا به هدفمان مجاورت می نمایند. بهدنبال میتوانید به جواب سوال های خویش دست پیدا نمایید:
کدام سلامت خیس میباشد؛ وگانیسم یا این که گیاهخواری؟
هر دو رژیم غذایی مزایای تن درستی مشابهی دارا هستند و به صورت کلی اشخاص را به تناول کردن غذاهای به طور کامل بی نیاز از آنتی اکسیدان و بی نیاز از مواد پرخاصیت تشویق می نمایند. بیان کردن آن که کدام رژیم از تندستی بیشتری شامل است بسیار سخت میباشد چون هر دو رژیم غذایی مزایا و معایبی دارا هستند.
برای مثال، برخلاف وگانها، گیاه خواران لاکتو کلسیم، فسفر و ویتامین D را از تولیدها لبنی اخذ می نمایند. با این حالا، اجتناب از مصرف لبنیات و تخم مرغ می توانند به گیاهخواران یاری دهد سطح کلسترول خویش را تحت نگه دارا هستند. همینطور مصرف عسل طبیعی به وسیله گیاهخواران یکیاز مهمترین مزیت های گیاهخواری اکانت می گردد.
گیاهخواران در شکل کمبود اسیدهای چرب امگا 3، به ویژه در EPA و DHA ، حتیدر شکل مصرف منابع گیاهی این مواد پرخاصیت، در معرض خطر میباشند. DHA برای تلاش و آشنایی مغز و خودداری از مه مغزی، ایراد یاد و موردها دیگر ضروری میباشد. گیاهخواران و پسکاتاریان ها میتوانند EPA و DHA را به راحتی از تخم مرغ و غذاهای دریایی بدست آورند.