شواهد علمی در مورد اینکه چرا عسل می تواند یک واکسن طبیعی سرطان باشد

موم زنبور

برای درک مفید بودن عسل در سرطان، باید عوامل مختلفی را که می‌توانند باعث سرطان شوند، بشناسیم. سرطان زایی فرآیندی چند مرحله ای است و سرطان علل چند عاملی دارد. توسعه سرطان ها مدت ها پس از انجام مراحل شروع، ارتقا و پیشرفت صورت می گیرد. توسعه سرطان ممکن است 10 تا 15 سال پس از قرار گرفتن در معرض عوامل خطر رخ دهد.

علل سرطان:
علل سرطان را می توان به صورت زیر دسته بندی کرد:

وضعیت ایمنی پایین به عنوان مثال به دلیل دیابت، بیماری مزمن، چاقی و کهولت سن
عفونت های مزمن مانند باکتری هلیکوبتر پیلوری (سرطان معده)، ویروس هایی مانند ویروس پاپیلومای انسانی (سرطان دهانه رحم، پوست و آلت تناسلی)، ویروس اپشتین بار (کارسینوم نازوفارنکس)، ویروس های هپاتیت مانند هپاتیت B، C (هپاتوسلولار). سرطان)؛ انگل هایی مانند شیستوزومیازیس (سرطان مثانه) و قارچ هایی مانند آسپرژیلوس فلاووس (کارسینوم سلول های کبدی)
التهاب مزمن، به عنوان مثال سرطان روده بزرگ که در بیماران مبتلا به کولیت کرون و کولیت اولسراتیو ایجاد می شود.
زخم های مزمن غیر التیام بخش، به عنوان مثال کارسینوم سلول سنگفرشی که در بیماران مبتلا به زخم های تروماتیک مزمن پوست ایجاد می شود.
تجمع رادیکال های آزاد سمی و استرس اکسیداتیو ثانویه به سیگار، الکل، چاقی و فرآیندهای التهابی مزمن
وراثت ژنتیکی
ناشناخته - هنوز چیزهای زیادی وجود دارد که ما نمی دانیم
سرطان در اثر آسیب ژنتیکی در ژنوم سلول ها ایجاد می شود. این آسیب یا ارثی است یا اکتسابی در طول زندگی. آسیب‌های ژنتیکی اکتسابی اغلب از طریق شیوه‌های زندگی ناسالم به خود وارد می‌شوند. به طور کلی یک سوم سرطان ها به دلیل مصرف دخانیات، یک سوم به دلیل عوامل رژیم غذایی و سبک زندگی و یک پنجم به دلیل عفونت ها است. در کشورهای در حال توسعه، سرطان های ناشی از عفونت های میکروارگانیسم هایی مانند دهانه رحم (توسط ویروس پاپیلوم انسانی) (پارکین و همکاران، 2008)، کبد (توسط ویروس های هپاتیت) (یوئن و همکاران، 2009)، نازوفارنکس (توسط اپشتین بار) ویروس) (چو و همکاران، 2008) و معده (توسط هلیکوباکتر پیلوری) (کونیاسو و همکاران، 2003) نسبت به کشورهای توسعه یافته شایع تر هستند (DCP2، 2007). به جز سرطان سینه، 5 سرطان برتر در مردان و زنان در کشورهای در حال توسعه به دلیل سبک زندگی یا عفونت است (DCP2، 2007).

چرا عسل در پیشگیری از سرطان مفید است؟
عسل قرن هاست که به دلیل خواص دارویی و تقویت کننده سلامتی اش شناخته شده است. حاوی انواع مختلفی از مواد شیمیایی گیاهی با محتوای فنولیک و فلاونوئید بالا است که به فعالیت آنتی اکسیدانی بالای آن کمک می کند (Iurlina et al., 2009; Pyrzynska and Biesaga, 2009; Yao et al., 2003). عاملی که خاصیت آنتی اکسیدانی قوی دارد ممکن است پتانسیل جلوگیری از توسعه سرطان را داشته باشد زیرا رادیکال های آزاد و استرس اکسیداتیو نقش مهمی در ایجاد سرطان دارند (والکو و همکاران، 2007). فیتوکمیکال های موجود در عسل را می توان به اسیدهای فنولیک و پلی فنول محدود کرد. گزارش شده است که انواع پلی فنول های موجود در عسل دارای خاصیت ضد تکثیر در برابر چندین نوع سرطان هستند (جاگاناتان و ماهیتوش، 2009).

شواهد علمی در مورد اینکه چرا عسل می تواند یک واکسن طبیعی سرطان باشد

عسل یک تقویت کننده طبیعی سیستم ایمنی است
عسل تولید آنتی بادی را در طی پاسخ های ایمنی اولیه و ثانویه علیه آنتی ژن های وابسته به تیموس و مستقل از تیموس در موش های تزریق شده با گلبول های قرمز گوسفند و آنتی ژن E-coli تحریک می کند (Al-Waili and Haq, 2004). مصرف خوراکی عسل تولید آنتی بادی در پاسخ های ایمنی اولیه و ثانویه را افزایش می دهد (Fukuda et al., 2009). عسل همچنین تولید سیتوکین های التهابی از مونوسیت ها را تحریک می کند (Tonks et al., 2003) از طریق TLR4 (Tonks et al., 2007). عسل مانوکا، مرتع و ژله بوش به طور قابل توجهی آزادسازی TNF-α، IL-1β و IL-6 را از سلول‌های MM6 (و مونوسیت‌های انسانی) در مقایسه با سلول‌های تیمار نشده و تیمار شده با عسل مصنوعی (P<0.001) افزایش دادند (Tonks et al. ، 2003). مصرف 80 گرم عسل طبیعی به مدت 21 روز سطح پروستاگلاندین ها را در بیماران مبتلا به ایدز در مقایسه با افراد عادی افزایش داد (الوائلی و همکاران، 2006).

بیمارانی که سیستم ایمنی پایینی دارند در معرض خطر ابتلا به سرطان هستند. این توضیح می دهد که چرا بیماران دیابتی و بیماران HIV بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان های اپیتلیال و غیر اپیتلیال هستند. چنین افرادی همچنین در معرض خطر ابتلا به عفونت‌های مزمن متعددی هستند که حاکی از تعدد در پیدایش سرطان است.