زنبورهای عسل دارای سه کاست هستند: هواپیماهای بدون سرنشین ، کارگران و ملکه ها. هواپیماهای بدون سرنشین مرد هستند ، در حالی که کارگران و ملکه ها زن هستند.
هواپیمای بدون سرنشین (زنبور عسل)
هواپیماهای بدون سرنشین معمولاً هاپلوئید هستند و تنها یک مجموعه کروموزوم دارند و عمدتا به منظور تولید مثل وجود دارند. اگر ملکه تخمک را بارور نکند یا توسط یک کارگر تخمگذار بارور نشده ، آنها توسط ملکه تولید می شوند. موارد نادری از لاروهای پهپاد دیپلوئید وجود دارد. این پدیده معمولاً زمانی رخ می دهد که بیش از دو نسل خواهر و برادر جفت گیری می کنند. تعیین جنسیت در زنبورهای عسل در ابتدا به دلیل یک منبع واحد است ، به نام ژن تعیین کننده جنسیت مکمل (csd). در زنبورهای در حال توسعه ، اگر شرایطی وجود داشته باشد که فرد برای ژن csd هتروزیگوت باشد ، آنها تبدیل به ماده می شوند. اگر شرایط به گونه ای باشد که فرد هم ژنی یا هموزیگوت برای ژن csd باشد ، تبدیل به نر می شود. مواردی که فرد در این ژن هموزیگوت است موارد مردان دیپلوئید است. توسعه پهپادها 24 روز طول می کشد و ممکن است از تابستان تا پاییز تولید شود که تعداد آنها در هر کندو 500 نفر است. آنها در ماه های زمستان هنگامی که تمرکز اصلی کندو بر گرما و حفظ غذا است ، از کندو خارج می شوند. هواپیماهای بدون سرنشین دارای چشمان درشتی هستند که در هنگام پرواز جفت گیری از ملکه ها استفاده می کنند. آنها از کندو دفاع نمی کنند و مزاحمان را نمی کشند و نیش ندارند.
زنبور کارگر
کارگران دو مجموعه کروموزوم دارند. آنها از تخمکی تولید می شوند که ملکه به طور انتخابی از اسپرم ذخیره شده بارور کرده است. کارگران معمولاً در 21 روز رشد می کنند. یک مستعمره معمولی ممکن است شامل 60000 زنبور کارگر باشد.
بلوک های موم زنبور عسل