تازگی این است که زنبورها به عنوان عوامل گرده افشانی تخصص دارند ، با تغییرات رفتاری و فیزیکی که به طور خاص گرده افشانی را تقویت می کنند و کارآمدترین حشرات گرده افشان هستند. در فرآیند تکامل همزمان ، گلها پاداشهای گل مانند شهد و لوله های بلندتر و زنبورها زبانهای بلندتری برای استخراج شهد ایجاد کردند. زنبورها همچنین ساختارهایی به نام موهای اسکوپال و سبد گرده برای جمع آوری و حمل گرده ایجاد کردند. مکان و نوع آن در بین و بین گروه های زنبورها متفاوت است. بیشتر گونه ها دارای موهای اسکوپال در پای عقب یا در قسمت زیر شکم خود هستند. برخی از گونه های خانواده Apidae دارای سبد گرده در پاهای عقبی خود هستند ، در حالی که تعداد کمی از آنها فاقد آنها هستند و در عوض گرده را در محصولات خود جمع آوری می کنند. ظاهر این ساختارها باعث تابش تطبیقی آنژیو اسپرم ها و به نوبه خود خود زنبورها شد. زنبورها نه تنها با گلها تکامل یافتند ، بلکه اعتقاد بر این است که برخی از گونه ها با کنه ها همگرا شده اند. برخی از آنها تارهایی از موها به نام آکاریناریا را تهیه می کنند که به نظر می رسد محل نگهداری کنه ها هستند. در مقابل ، اعتقاد بر این است که کنه ها قارچ هایی را می خورند که به گرده حمله می کنند ، بنابراین رابطه در این مورد ممکن است متقابل باشد.
فیلوژنی
خارجی
این درخت فیلوژنتیک بر اساس Debevic و همکاران 2012 طراحی شده است ، که از فیلوژنی مولکولی برای نشان دادن اینکه زنبورها (Anthophila) از اعماق Crabronidae برخاسته اند ، بنابراین پارافیلتیک است. محل قرارگیری Heterogynaidae نامشخص است. زیر خانواده کوچک Mellininae در این تجزیه و تحلیل گنجانده نشده است.
درونی؛ داخلی
این کلادوگرام خانواده های زنبورهای عسل بر اساس Hedtke و همکاران ، 2013 است ، که خانواده های سابق Dasypodaidae و Meganomiidae را به عنوان زیر خانواده در داخل Melittidae قرار می دهد. نامهای انگلیسی ، در صورت وجود ، در پرانتز ذکر شده است.
بلوک های موم زنبور عسل