زنبورهای طرفدار

موم زنبور

زنبورهای کارگر کندو را هوا می دهند و آن را با آب تبخیر شده خنک می کنند. آنها بسته به نیاز جریان هوا را به داخل کندو یا خارج از کندو هدایت می کنند.
حامل های آب

هنگامی که کندو در معرض داغ شدن بیش از حد قرار می گیرد ، این زنبورها معمولاً از فاصله کوتاهی از کندو آب دریافت می کنند و آن را به عقب برمی گردانند تا روی پشت زنبورهای تپنده پخش شود.
زنبورهای نگهبان

زنبورهای نگهبان در جلوی ورودی کندو ایستاده و از آن در برابر مهاجمان مانند زنبورها دفاع می کنند. تعداد محافظان در فصل به فصل و از گونه ای به گونه دیگر متفاوت است. اندازه ورودی و تردد روزانه نیز نقش مهمی در تعداد زنبورهای نگهبان دارد. زنبورهای نگهبان از گونه Tetragonisca angustula و Schwarziana quadripunctata نمونه هایی از زنبورهای اجتماعی هستند که در ورودی های لانه خود معلق شده اند و حفاظت بیشتری در برابر مزاحمان ایجاد می کنند.
زنبورهای علوفه ای (روزهای 22 تا 42)

زنبورهای علف خوار و پیشاهنگ تا 3 کیلومتر (1.9 مایل) تا منبع شهد ، منبع گرده یا جمع آوری بره موم حرکت می کنند.
ویژگی های ژنتیکی
در اکثر گونه های معمولی زنبورها ، زنبورهای کارگر به دلیل انتخاب خویشاوند نوع دوست ، نابارور هستند و بنابراین هرگز تولید مثل نمی کنند. با این وجود ، کارگران به دلایل آناتومیکی و ژنتیکی زن محسوب می شوند. از نظر ژنتیکی ، زنبور کارگر با زنبور ملکه فرقی نمی کند و حتی می تواند تبدیل به زنبور کارگر تخمگذار شود ، اما در اکثر گونه ها فقط فرزندان نر (پهپاد) تولید می کنند. اینکه آیا لارو کارگر می شود یا ملکه بستگی به نوع غذایی دارد که پس از سه روز اول شکل لاروی آن داده می شود.