قبل از معرفی گیاه A. mellifera توسط اروپاییان ، هیچ گونه گونه گیاه Apis در زمان بشر در جهان جدید وجود نداشته است. فقط یک گونه فسیلی از دنیای جدید ، Apis nearctica ثبت شده است که از یک نمونه 14 میلیون ساله از نوادا شناخته می شود.
بستگان نزدیک زنبورهای عسل مدرن - به عنوان مثال ، زنبورهای عسل و زنبورهای نازک - نیز تا حدی اجتماعی هستند ، و رفتار اجتماعی یک ویژگی پلسیومورف است که قبل از منشا جنس به نظر می رسد. در میان اعضای موجود Apis ، گونه های پایه بیشتر شانه های منفرد و در معرض ایجاد می کنند ، در حالی که گونه های اخیراً تکامل یافته در حفره ها لانه می کنند و دارای چند شانه هستند که اهلی سازی آنها را بسیار تسهیل می کند.
گونه ها
در حالی که حدود 20،000 گونه زنبور وجود دارد، فقط هشت گونه زنبور عسل شناخته شده است که در مجموع 43 زیرگونه است ، اگرچه از نظر تاریخی هفت تا 11 گونه شناخته شده است: Apis andreniformis (زنبور عسل کوتوله سیاه). Apis cerana (زنبور عسل شرقی) ؛ Apis dorsata (زنبور عسل بزرگ) ؛ Apis florea (زنبور عسل کوتوله قرمز) ؛ Apis koschevnikovi (زنبور عسل Koschevnikov) ؛ Apis labouriosa (زنبور عسل عظیم هیمالیا) ؛ Apis mellifera (زنبور عسل غربی) ؛ و Apis nigrocincta (زنبور عسل فیلیپینی).
زنبورهای عسل تنها اعضای موجود قبیله Apini هستند. زنبورهای عسل امروزی سه دسته تشکیل می دهند: میکروپیس (زنبورهای عسل کوتوله) ، مگاپیس (زنبور عسل عظیم) و آپیس (زنبور عسل غربی و بستگان نزدیک آن).
اکثر گونه ها در طول تاریخ توسط انسانهای بومی در محدوده بومی خود کشت یا حداقل برای بهره برداری از عسل و موم عسل مورد بهره برداری قرار گرفته اند. فقط دو گونه اهلی شده اند: Apis mellifera و Apis cerana. A. mellifera حداقل از زمان ساخت اهرام مصر کشت شده است و فقط این گونه به طور گسترده ای به خارج از محدوده بومی خود منتقل شده است.
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
بلوک های موم زنبور عسلآمار سایت