جمع آوری عسل

موم زنبور

جمع آوری عسل یک فعالیت باستانی است. [11] یک نقاشی سنگی مربوط به دوران میان سنگی در غاری در والنسیا، اسپانیا، با قدمت حداقل 8000 سال، دو جوینده عسل را در حال جمع آوری عسل و لانه زنبور از لانه زنبورهای وحشی نشان می دهد. این پیکره ها در حال حمل سبدها یا کدوها و استفاده از نردبان یا طناب های زنجیره ای برای رسیدن به لانه به تصویر کشیده شده اند. [11] انسان ها از پرنده راهنمای عسل بزرگتر به کندوهای وحشی پیروی کردند. [140] این رفتار ممکن است با انسان های اولیه تکامل یافته باشد. [141] [142] قدیمی ترین بقایای عسل شناخته شده در گرجستان در طول ساخت خط لوله باکو-تفلیس-جیهان یافت شد: باستان شناسان بقایای عسل را در سطح داخلی ظروف سفالی کشف شده در یک مقبره باستانی پیدا کردند که قدمت آن بین 4700 تا 5500 سال است. سال ها. [143] [144] [145] در گرجستان باستان، انواع مختلفی از عسل برای سفر به زندگی پس از مرگ شخص، از جمله انواع نمدار، توت، و علفزار دفن می شد. [146]
اولین سوابق مکتوب زنبورداری مربوط به مصر باستان است، جایی که از عسل برای شیرین کردن کیک، بیسکویت، و سایر غذاها و به عنوان پایه ای برای مواد زائد در هیروگلیف های مصری استفاده می شد. مردگان اغلب در مصر، بین النهرین و مناطق دیگر در داخل یا همراه با عسل دفن می شدند. زنبورها در معابد نگهداری می‌شدند تا عسل برای تقدیم معابد، مومیایی کردن و سایر مصارف تولید کنند. [147]
در یونان باستان، عسل از دوره باستانی تا دوره هلنیستی تولید می شد. در سال 594 قبل از میلاد [148] زنبورداری در اطراف آتن به قدری گسترده بود که سولون قانونی در مورد آن تصویب کرد: "کسی که کندوهای زنبور را ایجاد می کند باید آنها را 90 متر دورتر از کندوهایی که قبلاً توسط دیگری نصب شده است قرار دهد". [149] [4] کاوش‌های باستان‌شناسی یونانی از سفال‌ها، کندوهای باستانی را نشان دادند. [150] طبق گفته Columella، زنبورداران یونانی دوره هلنیستی از حرکت کندوهای خود در فواصل نسبتاً طولانی برای به حداکثر رساندن تولید، با بهره گیری از چرخه های مختلف رویشی در مناطق مختلف تردید نداشتند. [150] استفاده معنوی و احتمالی درمانی عسل در هند باستان در هر دو متون ودا و آیورودا ثبت شده است. [139]