پس از چند پرواز عروسی، ملکه به کندو برمی‌گردد و تا آخر عمر در داخل کندو می‌ماند - مگر اینکه کلنی خیلی بزرگ شود و او با ازدحام آنجا را ترک کند. ملکه در حالی که در کندو است رژیمی از ژل رویال و عسل می‌خورد و بیشتر وقت خود را صرف تخم‌گذاری می‌کند. یک ملکه سالم روزانه حدود 1000 تا 1500 تخم می گذارد یا تقریباً 200000 تخم در سال. زنبورهای کارگر به طور مداوم به او غذا می دهند، مواد زائد او را دور می ریزند و هورمون های او را در اطراف کندو پخش می کنند تا از تولید سلول های ملکه جلوگیری کنند.
ملکه جمعیت کندو را کنترل می کند و تخم های ماده بارور شده یا تخم های نر بارور نشده را می گذارد. زنبورهای ماده کوچکتر که ظاهر می شوند زنبورهای کارگر هستند که عسل را جمع آوری می کنند و کندو را نگهداری می کنند، در حالی که نرهای بزرگتر پهپاد هستند.
پایان و آغاز
زنبور ملکه به طور متوسط بین دو تا پنج سال عمر می کند. در طول این مدت، اگر کلنی خیلی بزرگ شود، ممکن است با نیمی از جمعیت آن را ترک کند تا کندوی جدیدی پیدا کند. در غیر این صورت، او شروع به ضعیف شدن می کند و تخم های کمتری می گذارد.
هنگامی که زنبورهای کارگر علائم ضعف ملکه را مشاهده می کنند، به سرعت برای ساختن فنجان های ملکه جدید تلاش می کنند و کل فرآیند دوباره از نو شروع می شود. اگر ملکه به طور تصادفی توسط زنبوردار یا بیماری کشته شود، کندو به هم می خورد تا زمانی که کارگران بتوانند ملکه دیگری را پرورش دهند.
بلوک های موم زنبور عسل